Auteur: Joyce Hellendoorn
Voor mij is vrouwenkracht in je oerinstinct kunnen zijn. Een menselijk dier zijn, een roofdier het liefst. Verbonden aan het verhaal la Loba van Clarissa Pinkola Estes, de wolfsvrouw maar tijger, panter, leeuwin of berin mag ook. Iets met klauwen en tanden en een staart. Niet dat je de gehele dag al grommend rondloopt natuurlijk. Het dierlijke zit ‘m voor mij in een staat van alert zijn in plaats van controle willen houden. Een staat van met de aarde verbonden zijn, in plaats van in je hoofd zitten. Veel vrouwen zijn hoofdvrouwen en hoe vaker we achter een scherm zitten, hoe erger dat wordt. Veel vrouwen hebben het ook niet eens door want in je hoofd zitten is over het algemeen een best comfortabele, niets aan de hand, staat van zijn 🙂
In je lijf zitten betekent namelijk ook dat je alles voelt wat daar leeft. Emoties. Een woord dat we graag weg redeneren of spiritualiseren. Blijdschap mag wel, boos en verdriet liever niet. Het is ongepast, ongewenst, ongemakkelijk en komt vaak nooit uit ook. We laten het niet graag zien aan de ander. Het wordt gewoon niet gewaardeerd, terwijl het zo logisch en natuurlijk is en bij mens-zijn hoort. Te leven vanuit ons bekken en ons instinct. Als we dat niet doen is het resultaat: depressie, gevoelloosheid, doelloosheid, stress, burnout, vage fysieke ongemakken en ga zo maar door. Ik weet wel waar ik liever voor kies! En ware blijdschap kan er overigens niet zijn, als andere niet gewenste emoties niet geleefd kunnen worden.
Ook geboorte kunnen geven, kunnen vernieuwen maar ook af kunnen breken wat niet meer dient en patronen kunnen doorbreken, is nodig. Want alles is continu blijvend in verandering, van stilte naar geboorte, groei, afbraak, transformatie en weer terug naar de stilte. Die cyclische beweging kunnen we vervelend vinden en graag vast willen zetten maar de ervaring leert dat het blijft veranderen, dat is gewoon zo, dat is de natuur van alles wat leeft.
Een wilde vrouw leeft dus in haar lichaam, is verbonden met de natuur, haar emoties, haar sensualiteit, haar seksualiteit, haar liefde, haar compassie, haar rauwheid, haar kwetsbaarheid, haar hartstocht, haar passie, haar tederheid, haar creativiteit, haar ongeremdheid, haar onaangepastheid, haar echtheid. Een wilde vrouw heeft geen oordelen over dat alles, zowel in haar zelf als in haar omgeving. Ze volgt de roep van haar ziel, ongeacht wat anderen daarvan vinden. Wat anderen vinden is niet belangrijk omdat ze kan luisteren naar haar innerlijke verlangens en daar vorm aan geeft.
In essentie gaat wildheid niet over woestheid maar over volledig in vrijheid jezelf mogen zijn. Los van conventies en hoe het hoort. Over ons niet meer aanpassen aan de ongeschreven norm omdat dat de enige manier is om verandering te kunnen bewerkstelligen. Over de confrontatie aangaan en er niet voor wegrennen. Te blijven staan en te luisteren naar wat gezegd wil worden als iemand zich uit wil spreken. Elkaar niet te veroordelen maar open te staan voor elkaars eigenheid. Nieuwsgierig te zijn en van elkaar te willen leren. Elkaar te bewonderen in plaats van in de angst voor competitie te schieten.
Wilde Vrouwen steunen elkaar. Staan in hun kracht en eren en waarderen elkaar. Zien en vieren elkaars grootsheid. Voorbij het verraad. Voorbij de competitie. Voorbij de manipulatie. Gaan de confrontatie aan, zonder weg te rennen. Blijven staan om te luisteren naar wat er wordt gezegd, zonder te oordelen, staan open voor elkaars eigenheid en zijn nieuwsgierig om van elkaar te leren.